Over New York. The Big Apple. Achterin mijn dagboek is een pagina gereserveerd om bijzonderheden van deze stad te noteren, kan van alles zijn. Om maar met een open deur te beginnen: New Yorkers doen niet aan koken en/of broodbakjes voor lunch. Rondom ons kantoor verschijnen om 12:00u de eerste rijen bij de plaatselijke roti-, sushi- en kebabzaakjes. Het prijsverschil in vergelijking met boodschappen doen (en koken) is weinig tot niets. Althans: gezonde boodschappen. Voor een meergranen brood betaal je minstens 4 dollar, terwijl een geroosterde bagel met roomboter bij Starbucks je maar 1,30 dollar lichter maakt. Ongezond is goedkoper. Die balans is overigens wel verschoven dankzij het zogenaamde ‘NYC Green Cart Initiative’, dat heeft geleid tot de introductie van meer dan 1000 (goedkope) fruitkraampjes in de straten van New York sinds 2008. Reden: burgemeester Bloomberg wilde dat de New Yorkse bevolking gezonder werd. Dit magische initiatief lijkt er inderdaad toe te leiden dat – zoals gehoopt – menig slenteraar eerder een appel koopt dan naar een hotdog grijpt bij het kraampje ernaast. In de linkerhand wel altijd een ‘take away’ koffietje paraat, uiteraard.
Na werktijd – dat is hier gemiddeld rond 19:00u – begeven New Yorkers zich naar kroegen om nog een ‘happy hour’-biertje mee te pakken. Ze dragen het arbeidsethos ‘work hard play hard’ uit en het is aanstekelijk. Want hoewel de werkdagen soms lang zijn, heb je hier zelden het gevoel dat de dag voorbij is als je op je slippers/sneakers, hakken in de handtas, het kantoor verlaat. De stad swingt, winkels zijn open, er wordt uitgebreid geborreld.
Nog een cliché dat we hier kunnen bevestigen: de Manhattan skyline is adembenemend. Vanaf de Staten Island ferry, Williamsburg Brooklyn of Hoboken New Jersey: overal zijn de One World Trade Center toren, het Chrysler gebouw en de Empire State Building te onderscheiden van overige indrukwekkende hoogbouw. Geen verrassing dus dat hier een ‘rooftopcultuur’ heerst. Bovenop willekeurige hotels komen ‘s avonds barretjes tot leven met elk hun eigen unieke uitzicht. Hetgeen wel gepaard gaat met de volgende verwarring; je weet nooit of je over- of underdressed de deur uit gaat. Het publiek dat zich naar de hoogtes van de meest chique ogende hotels begeeft, is soms het meest casual gekleed en vice versa.
Dat chique, exclusieve aangelegenheden plaatsvinden binnen New Yorkse stadsmuren, blijkt alleen al uit het aantal limousines dat je op willekeurige momenten passeert. Ik vergeet regelmatig dat acteurs hier wonen, series en films worden opgenomen. Vorige week wandelde ik per ongeluk door de set van de nieuwe serie ‘Good Morals’ – van de maker van ‘Orange Is the New Black.’ Verder ben ik er nog steeds stellig van overtuigd dat ik vorige week P. Diddy zag lopen – al weet je ’t nooit helemaal zeker met die grote zonnebrilglazen.
In de categorie ‘overig opvallend’: New Yorkers zijn geobsedeerd door honden. De stad huist meer hondenopvangcentra dan kinderdagverblijven. In de metro’s, die de ene keer swingen door straatmuzikanten, de andere keer toneel vormen van de meest bijzondere of bizarre figuren, hangen ongegeneerd reclames voor borstvergrotingen en aanklaagpraktijken. Zelden kunnen ramen worden geopend; in plaats daarvan houden airco’s werk- en woonruimtes onder kamertemperatuur. Tot slot vind ik de mensen fantastisch. Vrolijk, open, inspirerend. Ze spreken je aan, maken een grap, staan je geduldig te woord als je het één en ander niet begrijpt.
New York maakt me bijzonder gelukkig.
Wordt vervolgd.
Lizan Nijkrake is masterstudent Public International and European Law aan de Universiteit van Amsterdam. Ze loopt stage bij de Permanente Vertegenwoordiging van Nederland bij de Verenigde Naties in New York van 18 augustus tot eind december 2014. Speciaal voor de NVVN schrijft ze een blog over haar ervaringen en belevenissen.